کامبیز نوروزی*(حقوق دان)
ماجرای فیلترینگ اینترنت و فروش فیلترشکن یک موضوع جدی است اما خیلی شبیه یک تئاتر طنز قدیمی است مرحوم رضا ارحام صدر ساخته بود.
تا امروز همه از درآمد VPN فروش‌ها گفته‌اند ولی چیزی از درآمدهای فیلترکننده‌ها نمی‌گویند.
کار فیلترینگ به چند شرکت واگذار شده‌است.
مثل اغلب قراردادهای دولتی محرمانه شده‌اند و امکان دسترسی به این قراردادها نیست اما گفته می‌شود ارزش این قراردادها سر به چندهزار میلیارد می‌زند.
شرکت هایی هم هستند که فیلترشکن می‌فروشند. برآورد می‌شود درآمد این شرکت‌ها از فروش فیلترشکن چندهزار میلیاردی باشد.
یک عده اینتر فیلتر می‌کنند و پول درمی‌آورند.
یک عده فیلترشکن می‌فروشند و پول در می‌آورند.
تنها نتیجه فیلترینگ و VPN فروشی افزایش صفرهای حساب‌های بانکی عده‌ای خاص است که بعضی‌شان فیلتر می‌کنند و بعضی دیگر فیلترشکن می‌فروشند.
چه کسانی پشتیبان این شرکت‌ها هستند؟ چه کسانی در پشت صحنه از آنها حمایت می‌کنند؟ درآمدهای هنگفت آنها نصیب چه کسانی می‌شود؟ آیا رابطه‌ای بین اصرار به فیلترینگ و این درآمدها وجود دارد؟
سال‌های دور که مرحوم رضا ارحام صدر فعالیت داشت در نمایشنامه‌ای حاکمی را روایت می‌کند که کله‌قند صادر می‌کرد و قند حبه وارد می‌کرد. وقتی از او پرسیدند چرا قندتان خودتان نمی‌شکنید تا خیری هم به رعایا برسد پاسخ می‌داد می‌داد آنها که کله‌قند صادر می‌کنند باید نان بخورند، آنها هم که قند حبه وارد می‌کنند باید نان بخورند.
اگر خودمان قندمان را بشکنیم آنها چطور پولدار شوند؟