نتایج این مطالعه در سال ۲۰۱۱ نشان داد که هر گرم خاک حمل شده از کف کفش گردشگران شامل ۲.۵ دانه گیاه، ۴۱ گرم گرد، ۰.۰۰۴ حشره و تعداد زیادی میکروارگانیسم است که این موجودات زنده تهدید مهمی برای بوم‌شناسی محلی بودند.
کارشناسان دریافتند که مسافران بین‌المللی می‌توانند گونه‌های جدید را به کشور میزبان انتقال دهند و تاثیر آن‌ها را دوبرابر کنند.
محققان دوره ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ را بررسی کردند؛ حشرات، عنکبوت‌ها، کنه‌ها، حلزون‌ها، گیاهان و کرم‌های گرد را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که ارتباط مهمی بین تعداد شب‌های سپری‌شده در هتل‌ها و تعداد گونه‌های رهگیری وجود دارد.
جالب اینجاست که بین مسافران خارجی و داخلی تفاوت محسوسی نیست و این نشان می‌دهد که حتی گردشگری داخلی نیز می‌تواند گونه‌های مهاجم را به اطراف گسترش دهد.
دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که باید از برخی منابع برای رهگیری گونه‌های مهاجم که توسط گردشگران بازگشتی منتقل می‌شوند نیز استفاده شود.
همچنین افزودند: حامل‌های دیگری مانند حمل‌ونقل دریایی نیز باعث نگرانی خواهد بود و باید موارد مختلف باهم مقایسه شوند تا منابع به درستی تخصیص داده شود.
محققان اظهار کردند: درک ارتباط بین مسافران بین‌المللی و خطرات بالقوه امنیت زیستی که این بازدیدکنندگان ممکن است ارائه کنند، یک حوزه جدید و مهم تحقیقاتی است.