۸ نکته مهم درخصوص اجرای قانون تسهیل تسویه بدهی بدهکاران(حذف ربح مرکب)
*تمامی بانکها و موسسات اعتباری غیربانکی مشمول این قانون میشوند و باید آن را برای بدهکاران خود اجرا کنند
*این
مصوبه در خصوص افرادی است که قصد دارند بدهی خود را که ناشی از تسهیلات
واحدهای تولیدی است به طور «تسویه نقدی» پرداخت کنند. تمام یا بخشی از
تسهیلات این افراد باید تا پایان سال ۹۷ سررسید شده باشد و فرد بدهکار
بخواهد به طور نقدی آن را تا شهریور ۹۹ به بانک خود پرداخت کند.
*این
قانون مشمول تسهیلات ارزی و تسهیلاتی که از جمله اموال و داراییهای
بانکهاست - از جمله آنهایی که ملک آنها تملیک شده و بانک اجاره به شرط
تملیک داده یا بحث اقاله بانکها در خصوص آن ایجاد شده- مشمول این
دستورالعمل نمیشوند.
*این قانون بیشتر به نفع افرادی است که
تسهیلات آنها در شبکه بانکی چندین بار امهال یا به نوعی تجمیع و تقسیط شده و
بانک عامل سود و وجه التزام را با یکدیگر جمع و در قالبی جدید به او
پرداخت کرده که این امر باعث ایجاد ربح مرکب و تورم بدهی فرد بدهکار شده
است.
*مبنای
محاسبات بدهی افرادی که تسهیلات آنها امهال یا تجمیع نشده همان مبنای
محاسباتی قبل است و تنها ۶ درصد از بدهی این افراد که جریمه آنها بوده،
بخشیده میشود.
*پیش بینی میشود که بخش فناوری اطلاعات بانکها
امکان ایجاد چنین سامانهای را تا آینده نزدیک نداشته باشند با این حال
بانکها مجبور هستند تا از زیرساختهای خود استفاده کنند و بخشی از آنها را
به شکل دستی به بانک مرکزی ارسال کنند.
*بانک
مرکزی بانکها را ملزم کرده که در محاسبات خود باید توجه داشته باشند که
به هیچ عنوان سود و وجه التزام به سود پس از سررسید تعلق نمیگیرد؛ به
عنوان مثال اگر تسهیلات ۱۰۰ میلیون تومانی یکساله با نرخ سود ۲۰ درصد
پرداخت و سررسید شده باشد، در پایان سال با محاسبه وجه التزام باید ۲۶ درصد
بازگردانده شود ولی دیگر سودی متوجه این ۲۶ درصد نخواهد شد و به شکل فریز
در تمامی سالها ملاک محاسبه خواهد بود.
*یکی از نکات مهم این
دستورالعمل تعیین سقف تسهیلات برای افراد حقیقی تا ۵۰۰ میلیون تومان و برای
افراد حقوقی ۲ میلیارد تومان است؛ ابهامی وجود داشت که اگر تسهیلات فرد
حقیقی ۵۰۱ میلیون و فرد حقوقی ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون بود، اساسا مشمول این
مصوبه نخواهند بود یا فقط قسمت مازاد مشمول آن نمیشوند؟ با این حال بانک
مرکزی در تبصره ۲ ماده هفتم این دستورالعمل تصریح کرده که اگر بدهی بیش از
حدود تعیین شده در این ماده باشد، قرارداد مزبور مشمول مفاد دستورالعمل
نخواهد شد.